ఎందుకిలా నా మీద నీ కోపం

ఎందుకలా నామీద నీ కోపం
ఎందుకిలా నా మీద నీ కోపం
నన్ను మాట్లాడవద్దనే కోపం
పలకరించొద్దనే అంతటి అలక
నిజం చెప్పు ఈ సాయంత్రం నువ్వు
ఇంటికి వెళ్ళే దారిలొ నిన్ను తడిమిన
నా జ్ఞాపకాలను మరవ గలవా

నీ పిచ్చి గానీ నన్ను నా మాటలను
నిను వెంటాడే నా ఊసులను నీ వెంటే
నేను ఏనాడో ఉంచేసాను ఇక నీ చూపు
నీ మాట్లాడే కళ్ళు నన్ను ఎప్పుడూ
వదలక వెంటాడుతూ వున్నాయి

నీకు నన్ను వెతకాలనే ఆలోచన
నా మదిని తడిమి ఓ సారి నీ
తియ్యటి ముద్ర వుందో లేదో అనే
ఆలోచనని నీ లోనే వుంచుకో

ఎప్పుడో చెప్పాను నువ్వు నా
లోతైన మది గదిలో బందీవని
నా మది గది తలపుల తాళం
నీ దగ్గరే వుందనీ అది పలికే రాగం
నీ మదికే తెలుసనీ నీ పలుకే నా
వెలుగనీ అది లేక పొతే నా మది
గదిలో అంతా చీకటనీ అయినా
నీకు మనసెలా ఒప్పింది ఈ మూగ
మనసుని శిక్షించాలని గదిని మూయాలని