31, అక్టోబర్ 2009, శనివారం

నీకో నిజం తెలుసా?

నాతో నువ్వున్న క్షణాలను నిర్ధాక్షిణ్యంగా మింగేసిందీ కాలం
ఒంటరిగా నేను వెనక్కి తిరిగి చూసుకుంటే తడిమిందో గాయం

రెక్కలు తొడిగిన వూహలన్నీ వెచ్చని కలలుగా మారి
నీ సహచర్యం కోసం ఎన్నాళ్ళు గానో ఎదురు చూస్తున్నాయి

నిను మెచ్చిన వాళ్ళెందరో కదా
నేను వాళ్ళందరిలో చివరెక్కడో

నీకో నిజం తెలుసా!!

కరిగి పోయిన కాలాన్ని అడుగు,తొక్కిపెట్టిన నీ ఊహలను
మన చేతుల మధ్య జారిపోయిన ఊసులను అడుగు
నీ మనసు చాటున అదిమి ఉంచిన నా తీపిగుర్తులు
అలా తెరలు తెరలుగా నిన్ను ఉప్పెనగా ముంచెత్తుతాయి

నేనెదురు చూసినా ....

ప్రతి సాయంత్రం నీ గూర్చి తపిస్తానెందుకని?
ప్రతి ఉదయం నీ పలుకు కోసం పలవరిస్తానెందుకు?
మనసు నాతో లెకుండా నీ వెనుకే పరిగెడుతెందుకని?

ఎన్నాళ్ళ నించో నీ కోసం నేనెదురు చూసినా
తీరా పలకిరించే సరికి అలుగుతావెందుకనీ?

నీ చుట్టూ నా ఆలోచనలు వున్నాయని తెలిసీ
నువ్వు నా నుంచి దూరంగా కదిలిపోతావెందుకనీ ?

15, అక్టోబర్ 2009, గురువారం

వెలితి పోయింది

నిన్నటి దాకా నన్ను చుట్టుముట్టిన వెలితి
ఇవాళ ఉదయం మాయమై ఒక మార్పునిచ్చింది
నువు కనిపించగానే తెలియని ఆనందం విచ్చింది

ప్రతి సాయంత్రం వచ్చే మల్లెల వసంతం మళ్ళీ
నీ నవ్వుల పరిమళాల్తో సిధ్దమైమవుతుందని
తెలియక నేనింకా కలల్లోనే ఇలా ఉండిపోయాను