పెదవి దాటని పదాలన్నీ నీ మది లోపల పదిలంగా పేర్చుకో

నీకు నా ఆలోచనలు వింతగా వుంటే నా ఊహలని నీ లోనే దాచుకో
రేపు ఉదయం నన్ను ఎప్పుడు చూడాలా అనే ఊహని నీ లోనే ఉంచుకో
పెదవి దాటని పదాలన్నీ నీ మది లోపల పదిలంగా పేర్చుకో
నీకు తీరిక దొరికాక ఒకటొకటే బయటకు తీసి పదాల మధ్యన
నీ ఊహల చిక్కులను తీసుకొంటూ కాలం గడుపు కానీ
నీ పంతాన్ని నెగ్గించుకొని నాతో మటుకు మౌనం గానే వుండు
నీ మౌనమే గెలుస్తుందో నా ఊహలే జయిస్తాయో చూద్దాం

నిజం చెప్పు నువ్వు వుండగలవా అంతటి మౌనంతో
నీ గజిబిజి ఆలోచనలన్నీ నాగూర్చే అని నాకు
తెలిసిపోతుందన్న పంతం తప్ప ఏముందిక్కడ