నీ జ్ఞాపకాల వల

ఆకాశ౦లో నల్లని మబ్బులు చల్లని గాలిని పదేపదే
ముద్దాడుతూ మెరుపుల నవ్వులను విసురుతున్నాయి
నిదుర రాక నా కనురెప్పలు నీ పలకరింపుకోసం
చీకటి ఆకాశంలో వెతికాయి, తళుక్కుమన్నది నీవేమోనని
గడచిన కాలం ఘనీభవించి మరలా చినుకులా చిన్నగా
రాలకపొతుందా అనే ఆశ వేగంగా ఎటో కదిలిపోయింది
ఈ నిశ్శబ్దపు రాత్రిని నేనింకోసారి ఎవరికీ తెలియని
మరేవరికీ అందని దూర తీరాలకు తోసుకుపోదామనుకున్నా
నీ జ్ఞాపకాల వల నన్నూ, నాతో పెనవేసుకుపోయిన
మన అనుబంధాన్నీ మరొకసారి గుర్తుచేస్తూ బరువుగా వొంగింది

(ఆత్రేయ గారు అందించిన సూచన మేరకు ....కృతజ్ఞలతో )